در کنار تمام دغدغههایی که برای تربیت کودک، در یک دهه قبل وجود داشت، امروزه یک دلنگرانی و مشغولیت ذهنی دیگر هم پیدا شده است؛ آنهم استفاده یا عدم استفاده کودکان از تکنولوژیهای روز است. کسری که تنها هشت ماه دارد، زمانی که با یک توپ قرمزرنگ بزرگ و یک گوشی موبایل روبرو میشود، جلوی چشمهای متعجب والدینش، گوشی موبایل را انتخاب میکند. علت این امر الزاما این نیست که گوشی موبایل با رنگ کدر و تیرهاش و جنس نه چندان جذابش، برای کودکی هشت ماهه جذابتر است، بلکه ممکن است به دلیل استفاده دائمی والدین از موبایل، شنیدن صدای موسیقی، یا دیدن عکس و فیلم از آن باشد که توجه کودک را جلب میکند.
کودک دو سه ساله، گوشی موبایل را آنقدر در دست والدینش دیده که به خوبی با آن آشناست. می داند که میتواند با آن موسیقی بشنود، عکس و فیلم ببیند، بازی کند و ...! بنابراین در اغلب خانههایی که یک کودک وجود دارد، چالشی دائمی بین کودک و والدینش در استفاده از موبایل وجود دارد. عدهای از والدین هنگام تماشای مهارت فرزند خردسالشان در استفاده از گجتها دچار شگفتی و تعجب و ذوقزدگی میشوند و معتقدند، کار با تکنولوژی سبب افزایش هوش کودک میشود. عدهای دیگر معتقدند که به هزار و یک دلیل استفاه از تکنولوژیهای ارتباطی تا در سنین کم برای فرزندشان مضر است و پای این تصمیم خود میمانند.